இப்படி ஒரு நிலை என் வாழ்வில் வரும் என்று நான் நினைத்ததே இல்லை. 

அது சரி.. யார் தான் நினைத்திருப்பார்கள்?.
சாமா தான் பேசுவது என்ன என்று புரிந்துதான் பேசுகிறானா?
இது நடக்கக்கூடியது தானா?

அதுவும் இந்தக் காலகட்டத்தில்.   என்ன தான் சமுதாயம் முன்னேறி இருக்கிறது
என்றாலும் இப்படி ஒரு ஆணும் ஆணும் ஒன்றாக வாழ்நாள் முழுக்க கணவன் மனைவியாக
வாழ்வதை பரந்த மனதோடு ஏற்றுக்கொள்ளும் அளவுக்கு முன்னேறி இருக்கிறதா?

அதுவும் இந்த பிராமின் கம்யூனிட்டியில் இந்த அளவுக்கு இதை எந்த அளவுக்கு
ஏற்றுக்கொள்வார்கள்.?

"மற்றவர்கள் ஏற்றுக்கொள்வது இருக்கட்டும்..  முதலில் நீ என்ன நினைக்கிறாய்..
உன் மனசாட்சி இதை முழுமனதாக அங்கீகரிக்கிறதா?"- என்ற கேள்வி எனக்குள் எழுந்தது.

சாமிநாதனின் அணைப்புக்குள் இருந்த போது எனக்குள் வியாபித்த சந்தேகங்கள்,
சலனங்கள், கேள்விகள் என்னை வியாபித்தன.

இப்போது இருவரும் தனிமையில் தானே இருக்கிறோம்..  மனம் விட்டு பேசிக்கொண்டால்
இருவருக்குமே ஒரு தெளிவு பிறக்குமே?
.
என்னத்தை செயலாக்க முனைந்து, "சாமா." என்று அவனை அழைத்தேன்.

"சொல்லு டார்லிங்.." என்றவன் என் முலைக்காம்பை வருடி முத்தம் இட்டான்.

"ஹேய்..என்னடா பண்ணறே?" என்றேன் நான் லேசான சிணுங்கலுடன்.

"என் லவ்வரோட முலைய டேஸ்ட் பண்ணறேன்.  ஏன்.. நான் பண்ணக்கூடாதா ரமணி." என்று
கேட்டான் அவன்.

"பண்ணலாமே.  உனக்கு இல்லாத உரிமையா?" என்றேன் நான்.

"தாங்க்ஸ்டா. ஐ லவ் யூடா." என்றான் சாமிநாதன்.

"இதையே எத்தனை தடவைடா சொல்லுவே." என்று கேட்டேன் நான்.

"என் வாழ்நாள் முழுக்க சொல்லிகிட்டே இருப்பேன்..  என் ரமணிய நான் லவ் பண்ணாம வேற யாருடா பண்ணுவாங்க." - என்று கேட்டபடியே மார்பில் முத்தமிட்டான் சாமிநாதன்.

அப்படியே என்ன மீது பரவி வேட்டியோடு என் மீது இயங்க ஆரம்பித்தான் அவன்.

"சாமா..  வேண்டாண்டா.  ப்ளீஸ்..  நீ ரெஸ்ட் எடுக்கணும். காலேஜ்லே வந்த மாதிரி மறுபடியும் வந்துடப்போறதுடா." என்றேன் நான்.   என் குரலில் பதற்றம் தெரிந்தது. 

"ரமணி..  செக்ஸ் இஸ் ஆல்சோ எ ரிலாக்சேஷன் தான். பயப்படாதேடா.  ஜஸ்ட் க்ளோஸ் யுவர் ஐய்ஸ் அண்ட் என்ஜாய்டா" என்று கிசுகிசுப்பான குரலில் பேசிய சாமிநாதன் என்னை வலுவாக ஆக்கிரமிக்க ஆரம்பித்தான்.

நேரம் நகர்ந்து கொண்டிருந்தது.    வியர்த்து விறுவிறுத்து வேகம் அடங்கிய நிலையில் என் மீதிருந்து தளர்ந்து மல்லாக்க படுக்கையில் சரிந்து இளைப்பாற ஆற்ம்பித்தான் சாமிநாதன்.
 
"தேங்க்ஸ் ரமணி. தேங்க்ஸ் எ லாட் டா." என்று அந்த நிலையிலும் என் தலையில் முத்தமிட்டபடி தன் அன்பை வெளிப்படுத்திக்கொண்டான் சாமிநாதன்.

சில நொடிகளுக்கு பிறகு படுக்கையில் இருந்து  எழுந்தவன் குளியலறைக்கு சென்று தன்னை சுத்தம் செய்துகொண்டு வந்தான்.

அந்த இடைவெளியில் நானும் எழுந்து சட்டையில் பட்டன்களை பொருத்திக்கொண்டு கலைந்திருந்த ஆடைகளை சீர் செய்துகொண்டு, கலைந்திருந்த தலைமுடியையும் வாரிக்கொண்டு  என்னைச் சரிசெய்து கொண்டேன்.

திரும்பி வந்த சாமிநாதன் என்னை பார்த்து மலர்ச்சியுடன் சிரித்தபடி படுக்கையில் சரிந்தபடி என்னை அணைத்துக்கொண்டான்.

"என்னடா இது..?  மறுபடியுமா?" என்று குறும்பாக அதிரிச்சி காட்டினேன் நான்.

"என்ன..?  ஆசையா இருக்கா..  வேணும்னா சொல்லு.. என் ரமணிய அனுபவிக்க நான் எப்பவுமே ரெடிதான்"   - என்று கண்ணைச்சிமிட்டினான் சாமிநாதன்.

"ஓகே சாமா..    நான் கிளம்பனும்.  மதியமாவது காலேஜ் போகவேண்டாமா?" என்றேன் நான்.

"இரேண்டா..  அம்மா வந்தப்புறம் போகலாமே.  " என்று கேட்டவனின் வேண்டுகோளைத் தட்ட முடியவில்லை என்னால்.

"அதுவும் தவிர.  இன்னிக்கு கிளாஸ் எதுவுமே ஒழுங்கா நடக்காதுடா.  தேர்தல் நாள் இல்லையா.   அதனாலே நீயும் இன்னிக்கு லீவு போட்டுடு.  ஈவினிங் நேரா ரூமுக்கு போய்க்கலாம். " என்றான் அவன்.

"இல்லே சாமா.  நான் இன்னிக்கு போகணும்.  மதியம் அம்மா வந்ததும் கிளம்பிடுறேன்.  " என்றேன் நான்.

சில வினாடிகள் மௌனத்தில் கரைந்தன.

"ரமணி.  நான் கேட்ட கேள்விக்கு நீ இன்னும் பதிலே சொல்லலைடா." என்று ஆரம்பித்தான் சாமா.

"என்ன கேள்விடா.?" தெரிந்தும் தெரியாதவனைப்போல கேட்டேன் நான். 

"என் கூட வாழ்நாள் முழுக்க ஒண்ணா இருப்பியான்னு கேட்டேனே.  மறந்துட்டியா?" என்றான் சாமா.

"சாமா..  கொஞ்சம் நாம மனசு விட்டுப் பேசலாமா. " - என்று கேட்டதுமே ,"ஷ்யூர் ..  பேசலாம்.  நம்ம ரிலேஷன்ஷிப்பை  பற்றி ஒரு தெளிவான முடிவுக்கு வரலாம்.  பட் அந்த முடிவு எனக்கு சாதகமாகத்தான் இருக்கணும்." என்றான் சாமிநாதன் அழுத்தமாக. 

"சாமா.   எனக்கு உன்னை   ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு.    ஒரு நல்ல நண்பனா வாழ்நாள் முழுக்க உன் கூட இருக்க நான் தயார்டா. ஆனால் நீ நினைக்கிற மாதிரி ஒரு மனைவி மாதிரி உன்னோட இருக்க என்னால முடியாதுடா.  என்னால மட்டும் இல்லே.  யாராலயுமே அது முடியாதுடா." - என்றேன் நான் அழுத்தமாக..

அதிர்ச்சியுடன்  என்னைப் பார்த்தான் சாமிநாதன்

(முரட்டுத்தனம் தொடரும்..)