எதிர் வீட்டில் ஒரு இரவு - 3

அவன் உடம்பையே நான் பார்த்துக்கொண்டு இருந்ததை அவன் கவனித்து விட்டான்.
"ஹேய். பாடத்துலே கவனம் இருக்கட்டும்." - என்று குரல் கொடுத்தான் குறும்பு சிரிப்புடன்.
சட் என்று ஒரு வித கூச்ச உணர்வு என்னை ஆக்கிரமிக்க அவன் மீது இருந்த பார்வையை மறுபடி புத்தகத்துக்குள் செலுத்தினேன் நான்.
அங்கு எனக்கு எழுத்துக்கள் தென் படவில்லை. அதற்க்கு மாறாக மோஹனின் வசீகரமான முகமும், குறும்பு சிரிப்பும், திறந்த மார்புடன் பளிச்சிட்ட கட்டமைந்த உடம்பும் தான் தென்பட்டது.
அவனை மறுபடி பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது. ஆனால் பார்க்க விடாமல் அச்சமோ, வெட்கமோ, கூச்சமோ - எதுவோ ஒன்று தடுத்தது.அந்த இருபத்து நான்கு வயது வாலிபன் பார்வையாலும் உடம்பாலும் என்னை இம்சை செய்ய ஆரம்பித்தான்.
தறி கேட்டு ஓடிய மனக்குதிரையை லகான் போட்டு இழுத்து படிப்பில் கவனம் செலுத்தினேன் நான்.
சிறிது நேரம் சென்றது. இப்போது மீண்டும் அவனை பார்க்கும் ஆவல் உந்தி தள்ள பாட வரிகளை மனப்பாடம் செய்வது போன்ற பாவனையில் பார்வையை மறுபடி எதிர் வீடு மொட்டை மாடியில் செலுத்தினேன் நான்.
இப்போது அவன் படுத்த நிலையில் தண்டால் எடுத்துக்கொண்டு இருந்தான். சிவந்த அந்த உடம்பு முறையான உடல் பயிற்சியின் காரணமாக காலை நேரத்து மஞ்சள் வெயிலில் வியர்வையில் குளிக்க ஆரம்பித்தது.
எனக்குள் "அட்ரினலின்" வெகுவாக சுரக்க ஆரம்பித்தது.
(தொடரும்..)